Zawsze najgorsze wydawało mi się to, że trzeba wbić się w codzienność. Choćby nie wiem jak było ciężko i źle, choćby nigdy nie było tak samo jak wcześniej - musisz wstać do pracy, zrobić zakupy, pranie, prasowanie, obiad, bolący ząb... Życie toczy się dalej.
Oby codziennie towarzyszyła mi ta refleksja, że ode mnie zależy jak przejdę przez życie.
Kartka dla Babci mojej koleżanki - w pięknym wieku
i dla Wiki (obrazek to fragment ilustracji dziecięcej książki)
obydwie prace powstały na wyzwanie
ArtPiaskownicy
ładne kartki - takie kobiece:)
OdpowiedzUsuń90 lat - piękny wiek, chciałabym być może dożyc, ale tylko będąc w pełni władz umysłowych i z przewagą cudownych wspomnień przeszłości i w poczuciu bycia chciana i kochaną ...Naiwne, zbyt wymagające?..heh..ale myslę że możliwe:)
przepiękne
OdpowiedzUsuńMalflu nie widzę Cię w komentarzach pod wyzwaniem na ArtPiaskownicy! szybko, melduj się, może jeszcze zdążysz! :-)
OdpowiedzUsuńnie wiem, czy mogłam, mam nadzieję, że nie przeskrobałam, ale zgłosiłam Cię do wyzwania, zresztą zajrzyj na komentarze na ArtPiaskownicy; Pozdrawiam!
OdpowiedzUsuńZdążyłaś :-)) Oba lifty piękne, a przy tym tak różne! Dziękuję za udział w wyzwaniu :-))
OdpowiedzUsuń